Bežeći od inkvizicije, u utvrđenju su boravili Katari, a kasnije i Templari. Legenda kaže da su tamo čuvali nešto izuzetno vredno
Na jugu Francuske, blizu Pirineja i dalje se nalaze ruševine zamka Monsegur, poslednjeg uporišta katara u krstaškom ratu. Legenda kaže da su upravo na tom mestu poslednji templari čuvali Sveti gral kome se nakon osvajanja zamka gubi svaki trag.
Prvi tragovi naselja na ovim prostorima datiraju još iz kamenog doba, a najranije utvrđenje Mons Securus (lat. bezbedno brdo) potiče iz doba rimskih osvajanja. Sam naziv ukazuje na to da je bio na nepristupačnom mestu do kog se i danas može stići samo peške. Sada su na ovom mestu vidljive samo još ruševine, ali legende o tajnama koje one kriju nastavljaju da žive…
Svetionik bratstva
Dvorac Montsegur ostao je najpoznatiji kao poslednje utočište katara, hrišćanske sekte koja se Evropom snažno širila od 11. do 14. veka. Katari su bili pacifisti i propagirali su siromaštvo, ali su smatrali da je Bog kojeg rimska crkva obožava lažan, te da je njihova crkva pala u materijalnu iskvarenost. Zbog takvih uverenja katolička crkva ih je smatrala najvećim neprijateljima protiv kojih je, u konačnom obračunu, pokrenula Katarski krstaški rat (1209-1229).
Katari, koji su bili svesni da će njihova vera jednom biti proganjana, utočište su u 13. veku pronašli starom utvrđenju u Mont Segur. Vođe katarskog bratstva s ovog mesta započeli su duhovni rad nazivajući ga „svetionikom bratstva“. Kako prvobitno utvđenje nije bilo predviđeno za odbrambene namene, dvorac je naknadno ojačan i utvrđen.
Konačni pad
Tokom Katarskog krstaškog rata pale su mnoge žrtve. Progon nije prestao ni po okončanju rata, a borbu protiv katarske „jeresi“ nastavila je inkvizicija, čije su svirepe metode dovele do dizanja ustanka 1233. godine. I u takvim okolnostima, a zbog svog specifičnog položaja, Monsegur je dugo opstajao kao poslednje uportište katara. Bilo ga je nemoguće osvojiti „na juriš“, jer je bio uzdignut čitavih 200 metara iznad zemlje.
Istorijski izvori navode da su katolički vojnici, njih čak 10.000, opkolili celo brdo i da niko nije mogao ući u dvorac ili ga napustiti čitavih devet meseci! Uprkos tome, katari u Monseguru odolevali su opsadi zahvaljujući prijateljima iz doline s kojima su održavali kontakt preko širokih mreža podzemnih kanala, najverovatnije prirodnih pećina.
Čekajući smrt
Zamak je konačno pao u ruke neprijatelja 1244. godine, nakon devetomesečne opsade, kada su se vojnici, izvežbani u planinarenju, popeli sa najstrmije i najmanje branjene litice na kome se zamak nalazio. Poraženima je ponuđen oprost ako se odreknu svoje vere, što je mali broj katara i prihvatio. Međutim, oko 200 vernika je to odbilo…
OSTATAK TEKSTA MOŽETE DA PROČITATE U NOVOM BROJU MAGIČNE ZONI KOJI JE NA KIOSCIMA OD 10. 11 – 9. 12. 2106.
