Prvi gigatnski crteži u žitu pojavili su se u Engleskoj 1978. godine, od kada se redovno pojavljuju svake godine – od kasnog proleća, pa sve do jeseni. Do danas širom sveta identifikovano je oko 10.000 krugova u žitu i drugim usevima, najviše u južnoj Engleskoj i Velsu, ali su se s vremenom počeli pojavljivati i u drugim zemljama Evrope i širom sveta, u SAD, Kanadi, Japanu…
Krugovi u žitu: umetnost, misticizam ili…?
Iako je do danas pruženo nebrojeno dokaza i razlika između ”umetničkih” i autentičnih šara u poljima useva, skepticizam je nastavio da raste i, što je još indikativnije, dodatno podržavan brojnim ironičnim i nipodaštavajućim prikazima i izveštajima. Međutim, Čarls Rid, profesor s doktorskom titulom prestižnog Kalifornijskog instituta za tehnologiju i istraživačkim stažom od preko 30 godina na najeminentnijim institutima (Univerzitet u Kaliforniji UCLA, Laboratorija za molekularnu biologiju Univerziteta Kembridž, Nacionalne naučne laboratorije Australije i dr.), osetio je, kako kaže, dužnost da stane u odbranu istine.
Svoj istraživački rad Rid je započeo proučavanjem otiska, koji se pojavio u maju 2010. u južnoj Engleskoj u blizini mesta Vilton Vindmila ). Prvo zapažanje prof. Rida odnosilo se na samo polje na kojem se pojavio otisak, a koje je bilo zasejano jednom vrstom uljane repice čije su stabljike inače same po sebi toliko krte i krhke da ih je nemoguće saviti bez lomljenja. Pa ipak, otisci na ovom polju nisu pokazivali tragove lomljenja. Stabljike uljane repice bile su položene uz tlo, ali se činilo kao da ih je neko vrućom peglom zagrejao, pa potom savio. Stabljike i usev bili su netaknuti! Međutim, ono što je Rid otkrio bilo je mnogo fascinantnije. Dekodirajući crtež binarnim numeričkim sistemom, Rid je u otisku identifikovao čuvenu matematičku formulu poznatu pod nazivom ”Ojlerov identitet”, najznačajniju i, po mišljenju mnogih, najlepšu formulu svih vremena. Ovakvo otkriće mediji, pa čak ni Bi-Bi-Si, nisu mogli da negiraju.
PROČITAJTE I… Smaragdne ploče drevnih Atlantiđana
Sveta geometrija, nuklearna fizika
Nepunih mesec dana kasnije, 13. juna iste godine, novi crtež (slika 3) pojavio se u blizini mesta Poirino (Italija). Ovoga puta otisak je prikazao model šestomesečnog lunarnog kalendara u kojem su male zvezde sakrivale jednu drugu čuvenu formulu: E=mc2! Crtež je ovog puta bio kodiran decimalnim numeričkim sistemom. Osam dana kasnije (21. juna 2010), u mestu Pjusej, Engleska, pojavio se još jedan otisak. Njegovim dekodiranjem utvrđeno je da u sebi krije čuvenu formulu „zlatnog preseka“, ϕ (fi) = 1,6180339887…
Narednog meseca, u julu 2010, ”sezona otisaka” u usevima bila je u punom jeku. Istog meseca u Engleskoj pojavile su se još tri slike na poljima, u Danberi Hilu, Klej Hilu i Fosberiju. Otisak u Danberi Hilu prikazuje pametnu verziju tzv. metatron kocke, geometrijski postulirane oko 400 godina p. n. e. koja i dan-danas predstavlja jedan od osnovnih oblika tzv. svete geometrije (slika 5). Otisak u Klej Hilu takođe je bio prikaz još jednog geometrijskog motiva, koji je proslavio čuveni Leonardo da Vinči. Treći otisak u poljima oko Fosberiju prikazuje treći, ništa manje prepoznatljiv Arhimedov geometrijski model.
PROČITAJTE I… Kako više sile komuniciraju sa ljudima?
Ovakva saznanja zapanjila su dr Rida, koji je u svim do tada viđenim otiscima uvideo više nego prepoznatljive ovozemaljske tvorevine i autore (metatron kocka, Arhimed, Leonardo da Vinči). Kako sam priznaje, to je bio momenat u kojem se i on lično zapitao da li su ovi, kao i prethodni otisci i šare, ipak tvorevina zemaljskog porekla. Ili je to u pitanju, ili nešto drugo što celu stvar navodi na pogrešan pravac. Međutim, i pored ljudske tematike, svi crteži na navedenim lokalitetima imali su teško oboriv dokaz da nisu nastali ljudskom rukom: šare na svakom od ovih otisaka bile su formirane obaranjem useva bez promene u strukturi stabljika.
Naredna tri otiska, koja su se pojavila u julu iste godine, napravila su pomak u razumevanju skrivenih poruka. Otisci kod Vulston Grandža i Begars Nola, (kao uostalom i onaj kod Vindmind Hila), činilo se, prikazuju prvu i drugu fazu ”proton-proton” reakcije nuklarne fuzije, koja u osnovi objašnjava snagu i energiju Sunca . U kontekstu ranije dekodiranih otisaka, postavilo se logično pitanje: da li su ovakvi grafički prikazi zaista u domenu znanja prosečnih ljudi koji bi eventualno mogli biti autori otisaka? Konačno, krajem jula te godine na poljima Vikam Grina u Berkširu osvanuo je lik Isusa Hrista, onakav kakav se prikazao na Torinskom pokrovu, zajedno sa još uvek nedešifrovanim kodom!
Mala noćna avantura
U analizi ovakvih, ali i drugih primera otisaka u poljima useva, koji su nedvosmisleno prikazivali matematičke i geometrijske crteže iz oblasti više matematike i tzv. svete geometrije, složene procese nuklearne fuzije i subatomske fizike, na ovom mestu mora se zastati i primetiti da bez obzira na to koliko je ova tema sama po sebi kontroverzna, s ovakvim saznanjem, autorima svih ovih otisaka se, bez svake sumnje, mora odati priznanje za vrhunsko poznavanje matematike, fizike i grafičkog dizajna! Ko god da su oni.
Osim toga, merenja potvrđuju promene u kristalnoj strukturi tla, na svakom od tih ”drugih” polja potvrđen je misteriozni nestanak svih podzemnih voda, a izmereno značajno povećanje elektromagnetnog polja.
Imajući sve to u vidu, iako još uvek bez zvaničnog naučnog odgovora kako nastaju otisci u usevima širom sveta, šta i kome to poručuju, ostaje nam samo da nagađamo zašto ova tema nije dovoljno važna da bi naučnici konačno zauzeli stav o tome. Da li treba da se zapitamo krije li neko njihovu pravu prirodu odnosno pravu istinu o tome? I ako je tako, zašto?
Ostatak teksta naći ćete u magazinu Zona Magija
STARE BROJEVE POTRAŽITE NA SAJTU novinarnica.net
